L’attente Dans Les Chaises d’Eugène Ionesco

Type de document: Recherches

Auteur

Maître de conférences, Université de Téhéran

Résumé

Cet article essaie d’aborder cette question que malgré le triomphe des matérialistes et les apparences de l’absurde, l’Homme ne vit pas de pain et il est toujours interpellé par les questions d’ordre métaphysique. Il ne peut pas arriver à vivre si rien ne vient combler l’attente transcendante, qui, de manière viscérale, corresponde à sa nature profonde. Pour Ionesco, l’attente n’est pas absurde et lui paraît même quelque chose de fécond. Ionesco a confirmé lui-même que l’attente, dans son théâtre, devenait une preuve de  l’existence.
Les Chaises,considéré comme chef-d’œuvre de Ionesco, raconte l’histoire d’un couple de vieillard qui ont derrière eux un passé réel ou imaginé, des souvenirs, des rêves, des regrets. Tout au long de  leur vie ils ont attendu patiemment que l’Empereur leur rendre visite, quand celui-ci arrive «Les personnages n’ont rien à attendre, ils sont satisfaits, ils se sont accomplis, ils disparaissent. ».
Les Chaises symbolisent une situation tragique de la condition humaine, c’est la représentation de l’impossibilité de se faire comprendre par le langage, c’est aussi une attente trompée, parce que personne n’arrive… mais les vieux sont comblés parce qu’ils s’imaginent que c’est arrivé.      
 

Mots clés

Titre d’article [Persian]

انتظار در نمایشنامه صندلی‌های اوژن یونسکو

Auteur [Persian]

  • احمد کامیابی مسک
دانشیار دانشگاه تهران
Résumé [Persian]

در این مقاله سعی بر آن داریم تا از خلال نمایشنامه­ی صندلی­ها، اثراوژن یونسکو، نشان دهیم که با وجود پیروزی مادی گرایان و ظواهر پوچی، انسان برای نان زندگی نمی­کند و پیوسته مسائل ماوراء­طبیعی او را به خود مشغول می‌سازد. استمرار زندگی بدون داشتن انتظاری گرانمایه، عملی نیست؛ انتظاری که به صورت ذاتی با طبیعت انسان پیوند خورده باشد. از نظر اوژن یونسکو، انتظار امر پوچی نیست و حتی می تواند مفید نیز باشد. او خود می‌گوید که در نمایشنامه هایش، انتظار دلیلی برای حیات است. نمایشنامه­ی صندلی­ها، به عنوان شاهکار یونسکو، داستان زوج مسنی را با گذشته­ای توأم با واقعیت و خیال، خاطرات، رؤیاها و حرمان­ها تصویر می‌کند. آن دو در تمام طول زندگی خود صبورانه منتظر بوده­اند که امپراطور به ملاقات آن‌ها بیاید و وقتی وی فرا می­رسد، "آن­ها دیگر انتظاری ندارند، از زندگی خوشنودند و می­میرند". نمایشنامه­ی صندلی­ها نماد وضعیت غمبار زندگی انسان‌هاست. این نمایشنامه نمایش ناتوانی آدمی در تفهیم و تفاهم و داشتن انتظاری است که گر چه فرا نمی­رسد، امّا قهرمانان داستان خرسندند؛ زیرا بر این باورند که او آمده است.

Mots clés [Persian]

  • انتظار
  • پوچی
  • امید
  • دنیا
  • شخصیت‌های نامرئی
  • پیام

Références

Ionesco, E., Les Chaises in Théâtre complet, Ed. Présenté, établie et

annoté par Emmanuel Jacquart. Bibliothéque de la Pléiade. N.R.F.  Gallimard, Paris, 1981.

Bonnfoy, C., Entretiens avec Eugène Ionesco. Editions pierre Belfond

Paris 1966.

Kamyabi Mask, A., Qu'attendent Eugène Ionesco et Samuel Beckett ? et 

qu'en pensent : J.-L. Barrault. J. Mauclair. M. Maréchal. P. Vemois. T. Brown ...? Ed. Kamyabi Mask, Paris 1991.

Vernois, P., La Dinamique théâtrale d’Eugène Ionesco, Ed. Klincksieck,    Suisse, 1972.

Etudes de Langue et Littérature Françaises

Volume 1, l’édition 1
L’été Et L’automne 2010
page 79-97

Fichiers

Partager

Exporter la citation

Statistiques