Cet article essaie d’aborder cette question que malgré le triomphe des matérialistes et les apparences de l’absurde, l’Homme ne vit pas de pain et il est toujours interpellé par les questions d’ordre métaphysique. Il ne peut pas arriver à vivre si rien ne vient combler l’attente transcendante, qui, de manière viscérale, corresponde à sa nature profonde. Pour Ionesco, l’attente n’est pas absurde et lui paraît même quelque chose de fécond. Ionesco a confirmé lui-même que l’attente, dans son théâtre, devenait une preuve de l’existence. Les Chaises,considéré comme chef-d’œuvre de Ionesco, raconte l’histoire d’un couple de vieillard qui ont derrière eux un passé réel ou imaginé, des souvenirs, des rêves, des regrets. Tout au long de leur vie ils ont attendu patiemment que l’Empereur leur rendre visite, quand celui-ci arrive «Les personnages n’ont rien à attendre, ils sont satisfaits, ils se sont accomplis, ils disparaissent. ». Les Chaises symbolisent une situation tragique de la condition humaine, c’est la représentation de l’impossibilité de se faire comprendre par le langage, c’est aussi une attente trompée, parce que personne n’arrive… mais les vieux sont comblés parce qu’ils s’imaginent que c’est arrivé.
در این مقاله سعی بر آن داریم تا از خلال نمایشنامهی صندلیها، اثراوژن یونسکو، نشان دهیم که با وجود پیروزی مادی گرایان و ظواهر پوچی، انسان برای نان زندگی نمیکند و پیوسته مسائل ماوراءطبیعی او را به خود مشغول می‌سازد. استمرار زندگی بدون داشتن انتظاری گرانمایه، عملی نیست؛ انتظاری که به صورت ذاتی با طبیعت انسان پیوند خورده باشد. از نظر اوژن یونسکو، انتظار امر پوچی نیست و حتی می تواند مفید نیز باشد. او خود می‌گوید که در نمایشنامه هایش، انتظار دلیلی برای حیات است. نمایشنامهی صندلیها، به عنوان شاهکار یونسکو، داستان زوج مسنی را با گذشتهای توأم با واقعیت و خیال، خاطرات، رؤیاها و حرمانها تصویر می‌کند. آن دو در تمام طول زندگی خود صبورانه منتظر بودهاند که امپراطور به ملاقات آنها بیاید و وقتی وی فرا میرسد، "آنها دیگر انتظاری ندارند، از زندگی خوشنودند و میمیرند". نمایشنامهی صندلیها نماد وضعیت غمبار زندگی انسان‌هاست. این نمایشنامه نمایش ناتوانی آدمی در تفهیم و تفاهم و داشتن انتظاری است که گر چه فرا نمیرسد، امّا قهرمانان داستان خرسندند؛ زیرا بر این باورند که او آمده است.
Mots clés [Persian]
انتظار، پوچی، امید، دنیا، شخصیت‌های نامرئی، پیام
Références
Ionesco, E., Les Chaises in Théâtre complet, Ed. Présenté, établie et
annoté par Emmanuel Jacquart. Bibliothéque de la Pléiade. N.R.F. Gallimard, Paris, 1981.
Bonnfoy, C., Entretiens avec Eugène Ionesco. Editions pierre Belfond
Paris 1966.
Kamyabi Mask, A., Qu'attendent Eugène Ionesco et Samuel Beckett ? et
qu'en pensent : J.-L. Barrault. J. Mauclair. M. Maréchal. P. Vemois. T. Brown ...? Ed. Kamyabi Mask, Paris 1991.
En haut