L'esthétique de la transgression: être-au-monde à travers l'altérité dans "Calligrammes" d'Apollinaire

Type de document : Recherches

Auteur

Doctorante en littérature francaise à l'université azad islamique de Téhéran-centre

Résumé

Guillaume Apollinaire, s'interroge sur le problème de l'existence. Dès lors, il découvre son être-au-monde et reconstruit son identité en s'ouvrant au monde et aux autres. Il considère les mots et les codes poétiques, comme des objets, révolte contre leur résistance et s'ouvre ainsi au monde. Le calligramme est une forme transgressée des normes préétablies qui naît de la dialectique entre l'identité et l'altérité. La transgression spatiale, dans un lien avec le franchissement des frontières et la traversée du milieu, se taille également chez Apollinaire une grande part. Le poète ayant le goût du hasard, s'ouvre cette fois-ci aux autres. C'est ainsi que le sujet se situe en face du sujet et un autre moi en face du moi; et c'est la diversité de l'autre qui donne à l'unité, son être-au-monde. Il existe en outre un rapport entre le monde fictionnel du poète et le réel de son expérience. Parce qu'il construit une autobiographie transgressive par l'autofiction. Cela nous dirige vers l'enrichissement des représentations imaginaires et met en évidence l'influence que la représentation littéraire exerce en retour sur l’espace référentiel.

Mots clés

Sujets principaux

Titre d’article [Persian]

زبیایی شناختی تراروی: در جهان بودگی از خلال غیریت در "کالیگرام" گیوم آپولینر

Auteur [Persian]

  • زهرا تقوی فردود
دانشجوی دکترای ادبیات فرانسه- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
Résumé [Persian]

گیوم آپولینر سوال چیستی وجود را از خود می پرسد تا از این پس با گشایش به روی جهان و دیگران، «در جهان بودگی» خود را کشف کرده، هویت خود را بازسازی کند. شاعر که واژه¬ها و کدهای شاعرانه را همانند اشیاعی تصور می کند، در برابر مقاومت آن¬ها انقلاب می¬کند و بدین ترتیب به روی جهان گشوده می¬گردد. کالیگرام، صورت نوشتاری که از ضوابط از پیش مقرر تراروی می¬کند، از دیالکتیک بین هویت و غیریت زاده می¬شود. تراروی فضایی در پیوند با عبور از مرزها و گذر از مکان، به همان اندازه نقش اساسی نزد شاعر ایفا می¬کند. شاعری که ذوق تصادف و ماجرا جویی دارد این بار گشایش خود را به روی دیگران در پیش می گیرد. بدین طریق سوژه در مقابل سوژه و من دیگر در مقابل من شاعر قرار می گیرد. و این تفاوت در دیگری است که به یگانگی او، «در جهان بودگی» می بخشد. از دیگر سو، رابطه¬ی بین دنیای تخیلی شاعر و واقعیت تجربه شده وی را نبایستی نادیده گرفت. چرا که او نوعی اتوبیوگرافی ترارونده را به واسطه¬ی خودپنداری ترسیم می¬کند. این امر مارا به سوی غنی سازی نمایش¬های تخیلی رهنمون و در بازگشت تاثیر نمایش ادبی را بر فضای ارجاعی برجسته می سازد.

Mots clés [Persian]

  • تراروی
  • غیریت
  • فرم
  • فضا
  • فرهنگ
  • خود پنداری

Fichiers

Partager

Exporter la citation

Statistiques