Apport des perspectives phénoménologiques à la lecture des discours publicitaires

Type de document : Recherches

Auteur

Université Azad Islamique de teheran (branche centrale)

Résumé

L’image de la sémiotique française s’est figée, à partir des années 1960, comme celle d’une discipline formelle travaillant exclusivement sur des artefacts séparés de la vie et de la réalité de l’expérience vécue. En effet, la sémiotique classique narrative coupant le texte de la réalité du monde vécu, donne toutes les valeurs à l’énoncé, extrait de leur contexte, où les sujets sont exclus de leur histoire, les objets vidés de leur substance et effets de sens sans présence. Pourtant cinquante ans ont passé et la discipline offre un autre visage en s’inspirant des origines phénoménologiques qui font paraitre au sein de la sémiotique les dimensions perdues du sens, celles qui dépendent de la « présence » même – immédiate, éprouvée – de l’autre, des textes, de la matière sensible. A vrai dire, cette inspiration oriente cette discipline vers la constitution d’une sémiotique de l’expérience, où il s’agit d’un retour à la réalité, aux expériences vécues et aux pratiques quotidiennes. Cet article a pour l’objectif de montrer comment cette nouvelle perspective a changé la lecture des discours notamment publicitaires en nous faisant passer de l’univers du visible à celui du sensible, de la surface du papier à l’expérience vécue, de la représentation à la présence et à la réalité.

Mots clés


Titre d’article [Persian]

تاثیر دورنمای پدیدارشناختی در خوانش گفتمان های تبلیغاتی

Auteur [Persian]

  • مرتضی بابک معین
Résumé [Persian]

از سالهای 1960 به بعد تصویر نشانه شناسی فرانسه تصویری بسته و به شدت منجمد شده می باشد، تصویر دانشی ساختگرا که به شکلی انحصاری صرفا ً بر روی داده هایی جدا از زندگی و واقعیت های تجارب زیسته کار می کند. در واقع، نشانه شناسی روایی کلایسک با جدا کردن متن از واقعیت جهان زیسته تمام اعتبار و ارزش را تنها و تنها به گفته می دهد، گفته ای بریده از بافت، که در آن سوژه ها جدا از " تاریخ " شان مورد نظر قرار می گیرند، و ابژه ها خالی از "جوهره" و همچنین معنا خالی از " حضور". پس از گذشت چندین دهه نشانه شناسی با چرخش به سوی دورنمای پدیدارشناسی تصویر دیگری به خود می گیرد، چرخشی که ابعاد گمشده ی معنا را به آن بازمی گرداند، ابعادی که به مسئله " حضور " ادراک شده ی " دیگری " و جهان ماده ی حسی ربط دارند. در واقع این چرخش پدیدارشناختی نشانه شناسی را به سوی شکل گیری " نشانه شناسی تجربه " سوق می دهد، نشانه شناسی که در بطن آن مسئله برگشت به واقعیت، تجارب زیسته و پراتیک و اعمال روزمره مطرح می شود. هدف این مقاله این است نشان دهد چگونه این دورنمای تازه واین چرخش پدیدارشناختی خوانش گفتمان های متفاوت خصوصا ً گفتمان های تبلیغاتی را با گذر از گفته ومتن کاغذی به تجارب زیسته، و از بازنمود تا حضور و واقعیت تغییر داده است.

Mots clés [Persian]

  • حضور
  • امر حسی
  • تجربه زیسته
  • پدیدارشناسی
  • گفتمان تبلیغاتی