Translation des noms propres persans Étude de trois nouvelles d’Ali Achraf Darvichiân

Type de document : Recherches

Auteur

Maître assistant à l'université d'Isfahan

Résumé

Le débat sur la traduction des noms propres est toujours ouvert. Selon certains théoriciens ou traducteurs, les noms propres sont incontestablement intraduisibles, alors que comme la pratique de la traduction a prouvé le contraire, il y en a d’autres qui croient qu’elle est non seulement possible mais d’une grande nécessité. Nous croyons qu’au-delà de la polémique et la pratique de la traduisibilité ou intraduisibilité des catégories comme anthroponymes et des toponymes, il faut avoir recours aux procédés tels que l’incrémentialisation qui est généralement une traduction explicative destinée à éclairer le lecteur de la réalité sémantique et culturelle du nom à traduire. Ainsi d’après divers critères tels que le genre textuel et le contexte historico-culturel de la langue source ou cible qui jouent un rôle primordial dans la décision qui consiste à modifier ou à conserver un nom propre dans sa forme originale, de telles stratégies seront entretenues pour munir le texte d’arrivée des explications éclairantes sur les différents aspects connotatifs et sémantiques des noms propres. Pour démontrer ce paradigme, et traiter d’autres problèmes d’ordre sémantico-morphologiques dans la traduction des noms propres persans en français, nous allons illustrer nos résultats par des exemples issus de trois nouvelles persanes contemporaines, en tant que notre corpus d’étude. En abordant les impasses et les possibilités d’une traduction convenable des noms propres pour les textes littéraires, ces exemples attirent également notre attention sur la sphère humanisante et culturelle de la traduction des noms propres.   

Mots clés


Titre d’article [Persian]

ترجمة اسامی خاص فارسی مورد مطالعه: سه داستان کوتاه از علیاشرف درویشیان

Auteur [Persian]

  • ابراهیم سلیمی کوچی
استادیار دانشگاه اصفهان
Résumé [Persian]

مناقشه بر سر روش‌های ترجمة اسامی خاص همچنان از بحث‌های باب روز مطالعات ترجمه‌شناسی است. پاره‌ای از نظریه‌پردازان و مترجمان همچنان بر این عقیده‌اند که اسامی خاص اصولا ترجمه‌ناپذیرند و گروهی دیگر با تکیه بر موارد تجربی و عینی ترجمه‌های موجود معتقدند که نه تنها امکان ترجمة اسامی خاص به هیچ روی منتفی نیست بلکه ضرورت ایجاب می‌کند که این اسامی به زبان مقصد ترجمه بشوند. ما در این نوشتار بر این عقیده‌ایم که ورای این جدل‌ها بر سر اثبات ترجمه‌پذیری یا ناپذیری اسامی خاص یک زبان همچون زبان فارسی، همواره نیاز به توضیح و تبیین بن‌مایه‌های فرهنگی و معناشناختی اسامی خاص بر جای خویش باقی است. برای اثبات این نظر، بررسی مشکلات و موانع معناشناختی و ریخت‌شناختی ترجمة اسامی خاص فارسی به فرانسه را مطمح نظر خویش قرار داده‌ایم و با کاربست آن در ترجمة سه داستان کوتاه از ادبیات معاصر ایران نقاط قوت و کاستی‌های چنین رویکردی را مورد توجه قرار داده‌ایم.

Mots clés [Persian]

  • ترجمه فارسی به فرانسه
  • اسامی خاص فارسی
  • داستان کوتاه
  • بنمایههای فرهنگی