« École de 1650 », une école préclassique ?

Type de document : Recherches

Auteurs

1 Professeur, Université Shahid Chamran

2 Maître assistant, Université Shahid Chamran

Résumé

Signifiant un idéal esthétique de mesure et de rigueur, le Classicisme français est le produit d’un long parcours. En fait, la doctrine classique ne s’est pas construite en un jour ou par les écrivains qui l'illustrent. Les préceptes d'imitation des Anciens avant que Molière et Racine écrivent, sont déjà élaborés; et on peut citer des ouvrages qui, s’ils ne sont pas dignes d'être appelés classiques, préparent le monde littéraire pour l'avènement du Classicisme. C’est autour de « l’école de 1650 », c’est-à-dire dans les années qui suivent la mort de Voiture (1648), puis celle de Guez de Balzac (1654) que se forment véritablement les grandes notions de la littérature classique. Des écrivains comme Nicolas Faret, Guez de Balzac, chevalier de Méré et d’autres insistent sur des notions comme l’idéal de « l’honnête homme », la grande éloquence, l’esthétique galante, la nécessité d'une littérature nationale en français, l'exigence de la raison, la réinstallation du sublime antique, … qui constituent les grands constituants de la doctrine classique. Cet article se propose d’aborder le rôle que joue cet « école de 1650 » dans la formation de grandes notions de la littérature classique.

Mots clés

Titre d’article [Persian]

«مکتب 1650»، مکتبی پیش کلاسیکی؟

Auteurs [Persian]

  • حسن فروغی 1
  • عادل خنیاب نژاد 2
1 استاد دانشگاه شهید چمران اهواز
2 استادیار دانشگاه شهید چمران
Résumé [Persian]

مکتب کلاسیک در ادبیات فرانسه، به عنوان مکتبی مبتنی بر آرمان زیباشناختی از وزن و درستی و صحت کلام، حاصل تلاش و روندی طولانی است، و صرفاً به دوره‌ی کوتاه نیمه‌ی دوم قرن هفدهم یا آثار نویسندگان بزرگ این مکتب، مثل مولیر یا راسین محدود نمی­شود. مفاهیمی چون تقلید از قدما که یکی از ارکان اصلی این مکتب است، قبل از این بزرگان تدوین شده است. یا می­توان از آثاری نام­برد که گرچه نمی­توان بر آنها عنوان کلاسیک گذاشت، اما همین آثار هستند که عالم علم و ادب را در فرانسه برای جلوس مکتب کلاسیک آماده می­کنند. در واقع، درسال­های پس از مرگ وَنسان واتور (1648) و سپس مرگ گِ دو بالزاک، یعنی حوالی «مکتب 1650» است که مفاهیم عمده ادبیات کلاسیک فرانسه بطور واقعی شکل می­گیرد. نویسندگانی از این مکتب چون نیکُلا فاره، شوالیه دو مره، گِ دو بالزاک و دیگران، بر مفاهیمی چون آرمان «انسان شریف»، فصاحت کلام، زیبائی جذاب، ضرورت ادبیاتی ملی به زبان فرانسه، عقل­گرایی، و احیای اصل رفعت و کمال کلام(Le Sublime) تأکید دارند که از ارکان عمده در ساختار مکتب کلاسیک محسوب می­شود. این مقاله سعی دارد به بررسی نقش محوری «مکتب 1650» در شکل‌گیری ارکان مهم ادبیات کلاسیک فرانسه بپردازد.

Mots clés [Persian]

  • مکتب 1650
  • بشر دوستی
  • عقلگرایی
  • رفعت کلام
  • فصاحت
  • نقد
  • ادبیات کلاسیک

Fichiers

Partager

Exporter la citation

Statistiques