La Nouvelle Autobiographie Etude des mécanismes de l’ambigüité A travers Le Miroir qui revient d’Alain Robbe-Grillet

Type de document : Recherches

Auteurs

1 Doctorante, Université Azad Islamique de Téhéran Unité de Sciences et de Recherches

2 Maître de conférences, Université de Téhéran

Résumé

L’ambiguïté, la principale caractéristique du Nouveau Roman, occupe une place prépondérante dans la littérature moderne. Les études sur Robbe-Grillet étant innombrables, cet article essaie d’aborder la question du fonctionnement narratif et les traces de l’ambigüité chez cet auteur. Pour ce faire, nous avons choisi d’analyser Le Miroir qui revient (1984), la Nouvelle Autobiographie de Robbe-Grillet, qui est un exemple de choix pour l’étude de l’ambiguïté en s’articulant autour de deux axes rendant compte du discours autofictionnel. Dans un premier temps, l’autobiographe est appréhendé dans cette pente à «faire sa propre statue». Dans un second temps, l’autofictionnaliste y oppose cette volonté à «se projeter hors de soi», à travers le rapport établi entre la fiction et la réalité. Cette analyse nous a permis de distinguer l’ambiguïté narrative du texte robbe-grilletien. Il va sans dire que l’autofiction contient diverses difficultés d’analyses que nous essayons de mettre à jour ici, grâce à une analyse textuelle. Cette initiative théorique sera appuyée par l’étude de la production littéraire de Robbe-Grillet, tout en relevant les particularités de son écriture. Cette étude, loin d’être exhaustive, peut cependant contribuer à mieux comprendre la Nouvelle Autobiographie puisqu’elle permet de mettre au jour la difficulté à cerner l’authenticité, comme un procédé de l’ambiguïté.

Mots clés

Titre d’article [Persian]

اتوبیوگرافی نوین، بررسی مکانیسم‌های ابهام در آثار الن رب‌گریه مورد بررسی: آیینه های بازتابنده

Auteurs [Persian]

  • سحر حیدری 1
  • ایلمیرا دادور 2
1 دانشجوی دکترا، دانشگاه آزاد اسلامی تهران واحد علوم و تحقیقات
2 دانشیار دانشگاه تهران
Résumé [Persian]

ابهام، از ویژگی های اصلی رمان نو ، جایگاهی برجسته در ادبیات مدرن دارد. دراین مقاله سعی ما بر آنست تا مسئله نقش روایی متن، اثر ابهام و نحوه تجلی آن را از خلال دنیای رمانگونه رب­گریه مورد بررسی قرار دهیم و به این موضوع بپردازیم که آیا تنها یک نوع ابهام وجود دارد. به منظور پاسخ­گویی به این سوال­ها به بررسی خودزندگینامه آیینه­های بازتابنده (۱۹۸۴)، اتوبیوگرافی نوین رب­گریه می­پردازیم که نمونه­ای بارز برای تحلیل این ابهام پیرامون دو محور گفتمان خودتخیلی است. در مرحله نخست، خودزندگینامه نویس در نشیب به سمت «ترسیم چهره خویش» است. در مرحله دوم، شاهد مخالفت خود تخیل­گر با میل به «برون افکنی احساسات» ازخلال رابطه­ای هستیم که تخیل با واقعیت برقرار می­کند. این تحلیل به ما امکان می­دهد که ابهام روایی در متن رب­گریه را بازشناسیم؛ و دریابیم که خودتخیلی دربرگیرنده مسائل متعدد تحلیل است که در این مقاله در سایه تحلیل متنی بررسی می­شود. این خلاقیت نظری بر مطالعه متن ادبی رب­گریه تکیه دارد، در حالی­که تمامی ویژگی­های نوشتاری رب­گریه را نشان می­دهد. این بررسی کوتاه، به درک بهتر ما از خود زندگینامه­نویسی نوین کمک می­کند، چرا که این امکان را به ما می­دهد تا به مشکل درک واقعیت به عنوان ترفندی برای خلق ابهام پی­بریم.

Mots clés [Persian]

  • ابهام
  • خودزندگینامه‌نویسی نوین
  • خود تخیلی
  • روایت

Fichiers

Partager

Exporter la citation

Statistiques