مارسل پروست در یکی از آخرین صفحات زمان باز یافته، از آثار ادبی نام میبرد که در ارتباط با نوشتههای او هستند. بدین گونه که نکات مشترکی در هزار و یکشب و آثار او وجود دارد که مارسل پروست بههیچ وجه منکر آن نمیشود، بلکه بصورت استعاره از این داستانها بهره میگیرد. مارسل پروست نیز همانند قهرمان زیبا روی هزار و یکشب که قصههایش را در شب تعریف میکند، کتابش را در شب مینگارد. شخصیتهای او و راوی این داستان همانند قصّههای هزار و یکشب، ما را به سوی لحظاتی میبرند که خارج از زمان قرار دارند. ابولحسن یکی از شخصیتهای هزار و یکشب گواهی است بر این مطلب او هم مانند راوی اثر پروست دچار دگرگونی میشود و لحظاتی در مورد هویت خود دچار شک میشود و حتی بدرستی نمیداند در کجا قرار دارد. شهرزاد نیز در دنیایی جادویی به سر میبرد که در آن همه چیز امکان پذیر است و برای مارسل پروست این جادو در خور اهمیت است و چون جستجویی است که او را پیش به سویی میبرد تا وی بتواند جوهر و معنای زندگانی اش را بیابد : هنر ادبیات.
)