آندره ژید نویسنده‌ای است که در طول حرفه ادبی خود به تعداد زیادی از انواع ادبی توجه نشان داده است؛ به ویژه در زمینه رمان، دفتر ایام، نامه‌نگاری، خاطرات، دفترچه، سفرنامه و غیره. امّا بررسی و تحقیق حاضر، که مبتنی بر دفتر ایّام (از 1889 تا 1939 و از 1939 تا 1949) اوست، به بخش نا شناخته‌ای از آثار ادبی وی، یعنی به ترجمه‌های او اختصاص یافته است. در واقع، در آن چهره‌ای جهان وطن و یا بهتر بگوییم چهره یک مرید بی چون و چرای گوته را می بینیم. از این رو، در این مقاله به سهم مسلّم او در این جنبش بزرگ ترجمه‌ی عصرش، که او را به ترجمه‌ی فرانسوی ادبیات‌های آلمانی، اتریشی، انگلیسی، آمریکایی، روسی و هندی ترغیب کرده است، پرداختهایم.
)