1
دانشجوی دکترا، دانشگاه آزاد اسلامی تهران واحد علوم و تحقیقات
2
استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، واحد علوم و تحقیقات
چکیده
این تحقیق به مطالعه عمل نقل قول در شاهکار لویی آراگون، مجنون الزا اختصاص داده شده است. پس از تعریف عمل استناد یا نقل قول به عنوان یکی از فرآیندهای بازنویسی به کار برده شده به وسیله آراگون، اشکال گوناگون این فرآیند را که وی برای بازنویسی تخیلی وقایع شهر غرناطه در اسپانیا در اواخر قرن پانزدهم از آنها بهره میگیرد را مورد بررسی قرار دادهایم. با مطالعه و مقایسه این شیوهها به نوعی گرایش در نویسنده، که همان خود استنادی است پیبرده و در نهایت، فرضیاتی در موردعملکرد نقل قول نزد آراگون به شرح ذیل مطرح کردهایم: 1. پس از مطالعه رویکرد اتخاذ شده به وسیله آراگون دریافتیم که مجنون الزا بازنویسی تخیلی تاریخ اسپانیا در اواخر قرن پانزدهم است. 2. این بازنویسی حاکی از وجود سه پل ارتباطی بود که ارتباط متن نقل قول شده را با متن دیگری نشان میدهد: ارتباطات موضوعی، لغوی و نحوی 3. در نهایت، عمل نقل قول در نزد آراگون در مجنون الزا دارای اشکال مختلفی است: استناد متعارف، بسط داده شده و بی نام 4. شیوههای ترانهش سبکی آراگون دراین مجموعه شعری عبارتند از: ترجمه متون از قبل ترجمه شده، فن روایت، شیوه به کارگیری زمان آینده، سرانجام بازنویسی نوشتاری و شاعرانه. بنابراین، زمانی که آراگون از ذکر منابع یا استفاده ازعلائم نقل قول خودداری می کند، نقل قولش شکل خود استنادی پیدا میکند.
)